Coming Out Day(s) in de wielerwereld.

11 oktober  is coming out day,  dé dag waarin het uit de kast komen voor je homo -danwel biseksualiteit speciale aandacht krijgt.
Een grote stap nog steeds voor velen.

Net op -en rond die dag komen er een riedel aan nieuwe dopingverhalen uit de kast rollen.
Zoals bij een aantal homo's het geval is:  een groot deel van de buitenwereld had al een donkerroze vermoeden en zat te wachten op de verlossende woorden.

De voorgeschiedenis was al neergelegd: Lance Needleinarmstrong gaf zijn strijd tegen het USADA op en een andere oud-zondaar had een boek geschreven dat ook het een en ander aan prikkelende verhalen over een leven in het wielerpeloton bevatte.

Veel wielerfans zijn als de bekenden van de homo of lesbo die allang wisten dat hij of zij het is, maar alleen nog van degene moesten horen om het ook echt openlijk te kunnen zeggen.
George Hincapie, Levi Leipheimer, Tom Danielson, Christian Vandevelde, David Zabriskie en uiteraard ook Johan Bruyneel waren niet bepaald de laatste namen die je zou verwachten om uit de kast te komen.

Bruyneel, Hincapie en Lance koersten uiteraard zelf nog in de dagen dat men aan tafel voor de koers opschepte over hoe hoog men het hematocriet wist te spuiten  en de anderen reden onder diezelfde Bruyneel en de zijnen leuke wedstrijden bijeen.

Hoewel Levi Leipheimer ook aan de EPO zat in zijn jaren bij Rabobank, Rasmussen gepakt werd,  Thomas Dekker kind aan huis was bij dottore Ferrari, Erik Dekker wel eens een te strak bandje om zijn arm had en er ook geruchten gingen over een Weense (Rabo)bank met net  iets andere liquide middelen  blijft Michael Boogerd beweren dat hij niets gebruikt heeft.

Juist:  vijfde in een Tour met alle niet gepakte dopeurs van dat jaar, winnen van Lance in de Amstel Gold Race  en jaar in jaar uit meedoen om de grote knikkers met  Di Luca, Vinokourov, Rebellin, Sinkewitz, Schleck, Basso, Frigo,  Mazzoleni, Hamilton, VDB  en nog een rits van dat soort namen die door de jaren de revu passerden.
You do the math, zou je zeggen.

Niet dat dopinggebruik zo erg is,  wanneer op wellicht Moncoutie en een paar andere brave mannen na, iedereen gebruikte en zo dus met gelijke wapens streed.
Als iedereen uit de kast komt zou je toch ook moeten durven,  of zou het toch, zou het echt zo zijn dat Boogie toch clean ten strijde trok ?

Ijdele hoop, maar een mens mag fantaseren.

Het probleem is vooral de gezondheid van die mannen:  naast dat het beoefenen van topsport sowieso al niet bepaald gezond is  zal dopinggebruik ongetwijfeld bijgedragen hebben aan verslavingen, depressies, hartkwalen en god weet wat nog meer.