De volgende dag zit je te kijken naar een prachtige interpretatie van Contador op het begrip "aanvallend koersen".
In het begin van de rit springt Contador samen met Valverde mee in een vluchtersgroep, spektakel in de maak al voordat de tv-uitzending er in zou komen.
Katusha kan het gat weer dichtrijden.
Donder in de lucht, maar wel een lucht die langzaam lijkt op te klaren voor de Russische formatie met Spaans rood in het midden.
Schijn bedriegt.
Op een klim van de tweede categorie een tweede poging van Alberto.
Nu geen Valverde in zijn nabijheid, Rodriguez verrast en te laat voor de tegenaanval.
Paulinho zat ook in het plan en met de verbeten Contador was het tweetal in rap tempo bij de vroege vluchters.
De koers spat open en Contador neemt, eerst nog met goede vriend Tiralongo, op Fuente Dé het voortouw in de koers.
Rodriguez breekt niet, maar buigt.
Purito moet wel Valverde laten gaan maar de schade lijkt niet gigantisch te worden.
Wel genoeg om het rood met een aardige achterstand weg te moeten geven, maar niet dat hij nou naar boven strompelt als Menchov in een verregende achtervolging op Heras.
Contador is (ook) nog niet de Contador van de Zero zero zero zero periode en dat merkt vooral Valverde.
Met Verdugo, Nocentini en Henao in het wiel nadert El imbatido El Pistolero zienderogen in de slotkilometers.
Contador kijkt om, ziet achter zich het groepje vervaarlijk naderen en spreekt zijn reserves aan.
Bertje redt het.
Een klassieke dubbelslag en een goed einde aan een etappe die om in te lijsten was.
Voor de verandering was de ontlading bij Contador zo groot dat hij zijn schietgebaar vergat en bewaarde voor de podiumceremonie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten