Tik 'm aan ouwe en nog meer grappige dingen op en naast de weg.

Publiek in de koers, publiek bovenop de koers.
Een voordeel aan wielrennen is dat men dicht bij de renners kan komen en de aanmoedigingen in de oren kan schreeuwen.
Uiteraard heeft dat voordeel ook een nadeel: idioten die niets om wielrennen geven, maar liever wel in beeld komen.
Deze malloten rennen dus hinderlijk in de weg, in de vreemdste uitdossingen, met allerlei vlaggen  of andersom: gewoon helemaal naakt.
Maar uiteraard zit ik er gewoon om te lachen wanneer ik de koers zit te kijken.

Soms wordt er eentje van zijn sokken gereden.

Het is nog een wonder dat er niet meer motoren of renners dankzij dit soort "fans"  gevallen zijn.
Op de klimmen die massa's fans, carnavalvierders, vakantiegangers en nog een boel andere gekken trekt als Alpe d'huez  houd ik mijn hart bijna vast wanneer er weer een hele horde mensen in de weg rennen  en de renners bijna de klim crowdsurfend kunnen afleggen.

De honden die sommige weldenkende mensen meenemen en daarbij denken dat de viervoeter zonder een riempje wel braaf blijft zitten  zijn tot dusver nog wel het gevaarlijkst gebleven,  met als dieptepunt de dood van Agostinho.

Andere wielerfans worden een cultfiguur, zoals duivel  "Didi" Senft.
Deze Duitser is werkloos en  heeft besloten om zijn pensioen te vieren door al bijna 20 jaar  als duivel en maker van talloze te gekke fietsen zoveel mogelijk koersen aan te doen.
Klinkt als een heerlijk leven!
Bovendien loopt hij niet hinderlijk in de weg en maakten renners zelfs dankbaar gebruik van zijn attributen.



Ook is het uiteraard vermakelijk om naast de koers zelf  maffe teksten, tekeningen of fans te spotten.

Zo stond er, op het punt waar  Jelle Vanendert aanviel en richting winst klom op plateau de Beille, op de weg "Go Go Jelle"  geschreven.

Hier te zien op 50 seconden:



Alberto Contador wordt onderzocht door een dokter, maar zit uiteraard niet op gezondheidscontroles te wachten terwijl hij nog aan het werk is.



Borat is ook in verschillende varianten voorbijgekomen in verschillende koersen, maar de allereerste was ook de beste.

Ergens op de weg is het boven dit stukje zichtbare "Tik 'm aan ouwe"  geschreven  en  juist op die plek besluit Andy Schleck te demarreren.
Wellicht kent hij ook een woordje Nederlands  en motiveerde dat hem tot een aanval over anderhalve col.