Tien jaar geleden hadden we een Tour waarin er ook een aantal favorieten ontbraken.
Ullrich's knie was stuk en voorkwam zijn deelname, als troost ging hij aan de pillen tijdens een avondje stappen.
Pantani mocht vanwege andere middeltjes een half jaar het peloton van de zijlijn bestuderen en Vinokourov lag in de lappenmand.
Lance armstrong kende dus weinig concurrentie.
Met speels gemak reed hij de rest in de Pyreneeën op een fikse hoop en kon de rest van de Tour consolideren, of reageren op een uitval van een man als Sastre.
Beloki werd bijna onopvallend tweede in het eindklassement.
Welke leuke dingen zagen we, naast de overwinning van Boogerd op La plagne nog meer tien jaar geleden?
Sterke Colombiaan
Colombia zet zich rond 2002 op de kaart op een manier die eens niet het opsnuiven van de cultuur op een spiegeltje is.
Shakira bestormt de hitlijsten, Montoya rijdt attractief in de Formule 1 en Santiago Botero is ook weer op dreef in de Tour.
Botero verslaat in de eerste lange tijdrit Lance Armstrong, zijn eerste nederlaag in een lange Tourtijdrit sinds zijn comeback.
Een paar ritten later voorkwam hij op Les deux Alpes dat de Belgen met een dubbelslag het Nederlandse succes van Quatorze juillet na zouden doen.
Met zijn immer grote verzet stampt de Colombiaan van Kelme deze droom tot moes en wint zowel een tijdrit als een bergrit.
Dat feit mag hij dat jaar delen met "The Boss".
Thor Hushovd
Sinds deze Tour al een van mijn favoriete renners.
Zat helemaal in het begin van de Tour in een ontsnapping, een typische ontsnapping voor de eerste etappes: met twee Fransen zwemmen op het van hitte "trillende" asfalt.
De Noor schiet in een vieze, gemene kramp en moet vervolgens ook het jagende peloton laten gaan.
De pijn is blijkbaar zo erg dat Thor afstapt en zich ter plekke door de ploegleider te laten masseren.
Zelden vertoond en iedereen vreest dat de jonge Noor een van de eerste opgevers zal zijn.
Niets is minder waar: binnen de tijdslimiet komt hij binnen, houdt zich een tijdje koest, tot hij zich weer beter voelt in de slotweek.
De laatste etappe voor de vluchters is hij er bij en blijft met Piil en Mengin over om in de straten van Bourg en Bresse te sprinten om de dagprijs.
Piil gaat in de aanloop met zijn korte achternaam tegen zijn stang, Hushovd gaat van kop af de sprint aan en dat lijkt een gelopen zaak voor Mengin.
Is het echter niet: de Noor laat zien wat zijn benen kunnen als ze niet verkrampen.
Rood wit blauw op Quatorze Juillet
De Franse feestdag, met zoals gebruikelijk een kopgroep met een aantal Fransen, een paar vrijbuiters uit andere landen en ook nog drie Nederlanders: Dekker, Knaven en Kroon.
Dekker komt terug na een vreselijke val in Milaan - San Remo, had het net als Hushovd zwaar in de eerste week en moet nu ook knokken om in de kopgroep te blijven.
Maar Dekker is taai en rijdt alsnog gewoon gaten dicht voor Karsten.
Deze maakt hier dankbaar gebruik van en wint de sprint van het groepje, voor Knaven en Dekker die gewoon nog derde wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten