dinsdag 14 augustus 2012

Clasica op een dinsdag: hoe diep kun je zinken?

De Clasica San Sebastian  was al niet echt een klassieker waarvoor je thuisbleef, maar gezien de positie op de kalender zo vlak na de Tour, was het op zich wel een wedstrijd om de wielerhonger een beetje mee te stillen.
In veel gevallen was het deelnemersveld niet echt indrukwekkend of was het voor een aantal deelnemende toppers een verplicht nummer.

Desondanks verzamelde de wedstrijd toch wel een leuke erelijst met Armstrong, Dekker, Bettini, Casagrande en Jalabert.
Maar daarna volgde een rits renners die bijna of helemaal het allure van een eendagsvlieg hadden en bij dubieuze ploegen ineens meer konden.
Ik bedoel:  Perdiguero  en Zaballa (Beiden Saunier Duval).
Dit leverde de wedstrijd qua aanzien een knauw op.

Echter vanaf 2008 begint de erelijst weer een normaal patroon aan te nemen met over het algemeen aansprekende renners.
Niet dat deze geen dubieuze naam hebben (Gilbert is na een buitenaards seizoen hard teruggevallen en Valverde moest een dopingschorsing uitzitten).
Daarnaast had het ook wel iets met de Baskische woorden zoals Kutxa en Jaizkibel.

De keuze om nu de klassieker te laten plaatsvinden op een dinsdag is me wat vreemd.
Door de olympische wegwedstrijd was het uiteraard niet handig om het op die zaterdag te zetten, maar een week later zou niet zo'n verkeerde optie zijn zou je zeggen.
Echter speelt hier ook het ongelukkige feit mee dat het een World Tour wedstrijd is en er geen twee wedstrijden op hetzelfde moment mogen worden gehouden, of twee dagen op rij (Eneco-Tour was immers ook bezig).

Intussen is de koers opnieuw een prooi voor Luis - Leon Sanchez aan het worden.
Samen met Lars Boom een van de weinige echte winnaars in de Raboploeg momenteel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten