De afgelopen dagen ging het nieuwste soapje rond Vinokourov aan het rollen.
Waar hij samen met Kolobnev op weg naar Luik, ergens in april 2010, de rest ver achter hun van een zeem voorziene kontjes hadden gelaten zouden ze een dealtje hebben gesloten.
Vino deze ronde en "Kolobok" zijn NK.
Dit geschiedde uiteindelijk en deed wat bladeren opwaaien (stof is er niet na wat regen).
Echter: deze deals zijn natuurlijk al ongeveer zo oud als het wielrennen oud is.
Het kan stiekem, of op zo'n manier dat je wel ergens weet dat het is gebeurd maar dat het vooral subtiel blijft.
Ook kan het op de manier zoals het eerder in een NK in het zuiden van Limburg gebeurde.
Michael Boogerds favoriete stukje Nederland en dat moest hij op dat moment delen met een wat minder bekende coureur van de Skil-Shimano ploeg: Sebastian Langeveld.
Rabobank heeft de afgelopen jaren al vaak een NK weggegeven aan andere renners, terwijl ze vaak het sterkste collectief vormen.
Langeveld blijft netjes bij Boogerd en heeft antwoord op demarrages van Boogie in de finale.
Een beetje wielervolger weet natuurlijk hoe nerveus de Hagenees van deze grapjes wordt.
Ook Breukink weet dit en gaat in onderhandeling.
Dat levert het volgende schouwspel op:
Voor de camera, al fietsend, zegt Boogerd tegen Langeveld: "Breuk vraagt of het in orde is".
Sebastian verstaat het niet en de verslaggevers op tv ook maar half.
Boogerd herhaalt deze vraag dus nog eens harder waarop Langeveld vraagt "Wie?!" en Boogerd: "BREUKINK!, HIJ VRAAGT OF HET IN ORDE IS!!".
Goedzo, die hebben we gehoord.
Niet veel later zien we Langeveld plotseling naar zijn been grijpen: een klassiek teken van krampen.
Bij elke demarrage van Boogerd gaat zijn rechterhand naar het rechterbeen om er eventjes zo opvallend mogelijk aan te schudden.
Boogerd muist er vandoor en pakt de titel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten