maandag 12 december 2011

Persoonlijke wielerbeleving: Een vreselijke etappe naar Saint-Flour

Een valpartij is onlosmakelijk verbonden aan wielrennen en al helemaal in de nerveuze Tour de France, waar het heel blijven voor een favoriet in de eerste week bijna evenveel prioriteit heeft als voorin eindigen in de belangrijke bergetappes.

Op de één of andere wijze ging dat in de voorbije Tour ongeveer constant mis, behalve bij dé ongekroonde brokkenkampioenen Fränk Schleck en Cadel (Don't touch me) Evans.
Meestal was het een gevolg van ploegen die bijna met z'n allen in een valpartij doken maar waarvan vaak de kopmannen het zwaarst geraakt werden.

In het Centraal Massief gekomen leek het grondonderzoek nog niet voltooid.
Voeckler kreeg met Luis Leon, Hoogerland, Flecha veel speelruimte en de gele trui leek ook weer in beeld voor de Fransman, leuk! net zoals in 2004 in een zelfde baggerzomer.

Ondertussen stappen er wat renners af, waaronder Amets Txurruka (waarvoor ik alleen al supporter vanwege zijn leuke naam).
Wanneer ik even weg ben geweest en weer inschakel blijkt een volgend drama de boel te hebben opgeschud.

In een van de afdalingen gingen er een boel renners lelijk tegen de vlakte.
Jurgen Vandenbroek en Alexander Vinokourov zijn behoorlijk toegetakeld en kunnen opgeveegd worden.
Door alweer twee toppers te zien wegvallen heb ik er behoorlijk de smoor in en vrees voor een tweede Weylandt wanneer dit zo doorgaat.
Ik besluit om de etappe met een "half oog" te volgen, want Hoogerland rijdt een leuke etappe en Voeckler kan weer eens in het geel terechtkomen.

Maar we zijn nog niet klaar met de narigheid: er is een Fransman die reed waar hij eigenlijk niet mocht rijden en dat bij de kopgroep, een slechte combinatie..
Wat volgt is de welbekende crash met Hoogerland die in het prikkeldraad gelanceerd wordt en Flecha die ook ongelukkig de grond opzoekt.

De beelden bekijk ik vol walging en heb spontaan helemaal geen zin meer in de etappe, of zelfs de gehele Tour de France.
Dit is gekkenwerk! moeten er ook hier doden vallen om dit te grote spektakel te remmen?

De rest van de etappe kijk ik ook niet meer, eerst maar eens even de woede laten zakken.

Uiteindelijk zal ik de rest van de Tour toch volgen en gelukkig biedt deze vooral nog genoeg spanning zonder al teveel ongelukken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten