Wil je een beetje professioneel overkomen als wielrenner dan zul je eigenlijk op elk vlak moeten trainen, afhankelijk van je ambities.
We kennen wel de koersen waarin een goede klassementsrenner in de verkeerde waaier belandt, van de kasseien stuitert omdat daarop oefenen voor die ene etappe toch niet nodig is en renners die een net klassement rijden, maar toch telkens veel tijd vergooien in een tijdrit omdat ze niet denken aan tips voor een betere houding.
Een ander vak is het afdalen.
Ook hier heb je natuurtalenten die als een motogp door de bochten vliegen, terwijl anderen elke bocht vierkant nemen als een omaatje met rollator.
Op de bochtentechniek is het een en ander te leren, op lef (denk aan een Savoldelli) dan weer minder.
Het hebben van lef is ook niet nodig zolang je gewoon de bochten goed neemt en zo min mogelijk snelheid verliest en je bij de groep kan blijven.
Rabobank is door de schade en schande wijs geworden en heeft de renners laten trainen op het afdalen.
Met de hulp van een oud downhiller werd er een paar dagen getraind en de renners gingen er zichtbaar op vooruit.
Ook een goede training voor wielrenners zou een valtraining kunnen zijn: leren van een judoka en/of stuntman hoe je een val goed kunt breken of vermijden.
Beide kunnen natuurlijk niet voorkomen dat men wel eens lelijk valt of in een valpartij terechtkomt (zeker in een nerveus peloton), maar het kan wel helpen om minder vaak te vallen en geblesseerd te raken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten