Een massasprint bergop

De Waalse Pijl  is min of meer te vergelijken met de Amstel Gold Race qua gemiddeld koersverloop.
De echte strijd begint pas op een van de voorlaatste beklimmingen  en het liefts nog op de laatste klim, die net als in de Gold Race in de laatste kilometer ligt.

De Muur van Huy is wel iets steiler dan de Cauberg, maar vaak heeft het iets van een massasprint  met soms heuse treintjes voor de kopmannen in de aanloop naar de aankomst.
Het is dat Cavendish niet kan klimmen, maar anders had hij nog aardige papieren gehad.

De aankomstklim tegen de Muur begint 1200 meter voor de finish van de Waalse Pijl en is dan twee keer eerder in de westrijd beklommen om de renners er aan te helpen herinneren dat het geen lief keuvelheuveltje is.
In het gemiddelde (eigenlijk wel ieder jaar gebruikelijke) verloop van de wedstrijd komt er een peloton aan de voet en begint de climax, het duel der machtsklimmers met de sterkste benen en de vederlichte klimmertjes  over 1,2 kilometer.

Wie echt gaat sprinten rijdt de eerste luttele honderd meters nog voorop, maar vervolgens komt de ware muur tevoorschijn: een weg die begint te stijgen naar 10% 
Naast de weg zijn er zeven kapelletjes die de weeën van Maria uit moeten beelden, maar in dit geval ook die van vele stellen benen die schreeuwen om verlichting.
Een paar haarspeldbochten verder is de Muur echter nog niet klaar met de fietsende mens: 15% stijging  zorgt dat degene die net niet in topvorm is ook niet meer terug kan komen.
Alleen de volhardende bijter met iets meer kracht in de laatste meters die "nog maar" 6% zijn  kan de beste klimmer nog verrassen.

Om een impressie te geven van het soort winnaar in de waalse Pijl.
Degenen die de afgelopen 10 jaar wonnen  wonnen ook:

1 Giro, 1 Vuelta,  1 Tour de France
10 Giroritten, 7 touretappes en 8 Vueltaritten
2 Tirreni, 1 Dauphine en 1 Ronde van Romandie.
4 Amstel Gold races, 4 Luik - Bastenaken - luiken, 3 San Sebastians, 2 Lombardijse Rondes, 2 Milaan - Turijnen  en 2 Wk's.

Hiervan komt de winnaar van 10 jaar geleden er het meest bekaaid vanaf: Mario Aerts, die in de daaropvolgende Tour aardig meedeed, maar daarna vooral een meesterknecht werd.