Lo Squalo wordt hij doorgaans genoemd: de haai.
Zijn afdalingen zijn echter vaak te vergelijken met die van een ander dier.
Echter had deze gevederde baksteen zijn naam al uitgeleend aan een andere landgenoot van Vincenzo, eentje die al wel de giro wist te winnen.
Wat niet is kan natuurlijk nog wel komen, maar tot dusver blijft de titel "Valk" bij degene die met deze capaciteiten al eens zijn roze trui redde.
Vincenzo ging op de rots die vernoemd is naar de roofvogel er vandoor om voor even zich toch Il Falco te wanen.
Het zag er heel goed uit voor de gelegenheidsvalk: de groep achter hem vocht meer tegen elkaar dan dat er een serieuze organisatie kwam om jacht te maken.
Enkele favorieten bleken ook niet te pokeren, maar gewoon geen benen meer te hebben die wilden doen wat het koppie nog wel zou willen.
Saint Nicolas bleek echter geen valken te minnen, zelfs niet Italiaanse "Falchi" ondanks de landgenoten die in die contreien toch volop aanwezig zijn.
De benen hadden in weer en wind moeten rammen op het vlakke en kwamen zichzelf tegen op dat deel waar het dan weer goed omhoog gaat.
Naast Nibali was in het grote ontbreken der topfavorieten in vorm een Kazach opgestaan in Maxim Iglinskiy die niemand nog had genoemd in al het geweld van de Schlecks, Gilberts, Vanenderts. Gasparotti en een half dozijn Spanjaarden.
Hij reed echter wel gewoon weg van al deze mannen, maar Nibali was nog een niveau te ver weg.
Dacht bijna iedereen, tot Nibali zijn valkenveren verloren leek te hebben en weer als een haai op het wegdek begon te spartelen, op dat gemene hellende stukje richting de aankomst.
De rode vod is al te zien in de verte, maar voor Iglinskiy is er naast die rode driehoek ook een lichtgroene vlek te zien.
Lichtgroen komt ook langzamerhand steeds dichter, lichtgroen ruikt dat Maxim nadert en wenst dat de weg gauw stopt met hellen.
Liefst nog dat het als bij toverslag 10% gaat dalen.
De wens wordt niet gehoord en Iglinskiy heeft de haai binnengehaald, recht voor de neus van een aantal Italianen.
Nibali probeert even nog in het wiel te blijven.
Hij wordt echter getrakteerd op een Kazachstaanse versie van The Look.
Ondertussen zal ergens in een Turkse hotelkamer Vino hebben zitten kijken en zichzelf weer zien koersen in dat shirt met de kleuren van zijn thuisland: toen het niet The Look, maar The Cash was alvorens hij van Kolobnev wegreed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten