Parijs - Roubaix sluipt langzaam maar zeker richting zijn 120 jarige bestaan.
Ouder dan de Tour de France en ook langer dan andere grote klassiekers, behalve Luik - Bastenaken - Luik die al in 1892 voor het eerst plaatsvond.
Hoe zag de allereerste editie van de Helleklassieker eruit?
Nou, die was al meteen Spartaans.
Men startte midden in Parijs en ging via een zo recht mogelijk lijn naar het kleine textielstadje Roubaix.
Destijds was het vooral bedoeld om deze stad meer bekendheid te geven en tegelijk een economische boost.
Iets waar de organisatie bepaald de plank niet in zou misslaan, want in tegenstelling tot veel andere klassiekers kwam er meteen een breed deelnemersveld aan de start met naast Fransen ook Duitsers, Britten en Denen.
De wedstrijd was aanvankelijk bedoeld als een opwarmertje voor Bordeaux - Parijs en de 280 kilometer die toentertijd in Parijs - Roubaix afgelegd moest worden was inderdaad een opwarmertje voor de 560 kilometer die deze klassieker lang was!
Toch was de eerste Hel (toen nog geen hel omdat de eerste wereldoorlog nog voor deze naam moest zorgen) geen makkie.
De helft van de renners die zouden starten bleven op de dag van de wedstrijd lekker in bed liggen, terwijl de andere helft de race over de modderige wegen wel durfde te wagen.
Hieronder ook de winnaar van de eerste Tour de France: Maurice Garin.
De renners kwamen na negen uur koers (al heel snel voor die tijd) het velodroom binnendruppelen, besmeurd met modder en bloed.
Als eerste held kwam de Duitser Josef Fischer binnen, die onderweg nog een ontmoeting had gehad met een paard (die schijnen zich aangetrokken te voelen tot Duitse wielrenners) en even verder zijn pad gekruisd zag door een meute koeien.
Ondanks dat kwam hij 25 minuten eerder binnen dan de nummer twee: de Deen Charles Meyer.
Maurice Garin completeerde het podium.
Maurice Garin zou hem een jaar later winnen, in een sprint met de Nederlander Mathieu Cordang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten