Naast alle overbekende renners sneeuwen veel mindere goden of onontdekte talenten onder tijdens een groot sportevenement als de Tour de France.
Om deze renners ok de aandacht te geven besloten ze op het Fok! forum om alle onbekendere Tourrenners te laten adopteren door de Tourvolgers en ze online of soms ook offline aan te moedigen.
Sinds 2007 heb ik in volgorde van Tourjaar de renners Johann Tschopp, Chris Froome, Marco Bandiera, Matias Frank en Ivan Velasco al gepoogd een extra boost te geven in diens onbekendere fase van hun carrieres.
De eerste twee zijn er niet bepaald onsuccesvol door gebleken en Chris Froome blijf ik nog altijd supporteren.
Hopelijk kan hij nog eens een grote ronde winnen maar de kansen worden kleiner als er twee andere toppers terugkeren en de tijdritten minder zwaar doorwegen.
Terwijl je enerzijds gewoon de koers volgt met de toppers en zwarte rossen voor een topklassering merk je dat je toch ook op zoek gaat naar je adoptierenner.
Bij elke ontsnapping kijken of hij er ook bij zit, bij iedere valpartij hopen dat hij er niet bijligt en als je hem aan de finish niet te zien krijgt maar meteen op de website van de Tour spieken op welke plek en hoever van de winnaar je adoptieheld zijn voorwiel over de streep heeft gedrukt.
Nog leuker zou zijn om de renner ter plaatse aan te moedigen, maar dat heb ik geweten toen ik dit deed bij Matias Frank: een paar honderd meter verder lag hij op zijn gezicht en eindigde zijn Tour al voordat ik me nog af kon vragen hoe zijn tijd was geweest.
Om in ruil voor mijn aanmoedigingen wat van zijn huid achter te laten op het parcours vond ik wat ver gaan.
Ditmaal had ik voor Julien Fouchard gekozen: een lange sterke renner die voor de Cofidisploeg uitkomt met daarnaast een mooie naam.
Een adoptierenner moet ook een mooie naam hebben vind ik, eentje die je daardoor ook graag uitspreekt op een quasi taalkenners toontje: Zjoeliejaan Foesjaaar in de kopgroep!
Enfin: Fouchard is zo'n typische aanvaller die nog vaak naast de prijzen grijpt, beetje zoals vele Franse renners (vergeten we even de rittenkapers die bijna iedere Tour de Fransen laten juichen), Bram de Groot, Dries Devenyns en Marc Marcato.
Toch dicht ik hem wel wat leuke prijzen toe wanneer hij sterker wordt en een prima koersinzicht weet te kweken.
In de Tour viel hij zelden op, maar door goed te kijken kon ik hem een aantal malen ontwaren.
Nummer 85 van cofidis achteraan in het peloton in een bergetappe, maar ook samen met Nibali terugkeren na een valpartij en dan genoemd worden op Sporza.
Er werd op dat moment nog een aardig verhaal over Fouchard (die ik terplekke tot Le Fou heb gebombardeerd vanwege zijn aanvallen) verteld.
Over zijn vele aanvalspogingen in de Vuelta en de voorbije Gent - Wevelgem, terwijl hij zich in de Tour vrij koest hield.
Nou kwam dit ook wel door de massacrash van de etappe naar Metz, waarin ook Julien lag en zijn knieen aardig openhaalde.
Gelukkig kon hij, met ingepakte knieen en wel, doorkoersen.
Pas op het laatst bleek hij er weer prima door te komen: eindelijk mee in de ontsnapping, maar daar met Boeckmans als een van de eersten moeten lossen.
In de tijdrit werd hij plots 66e op slechts 6 minuten van Wiggins en ook op de Champs Elysees voelde hij zich prima thuis door in de Sprint intermédiaire des Champs-Elysées nog even een paar puntjes te sprokkelen alvorens daar voor de vierde keer in de hele Tour in de top-100 te rijden (41e).
Daarnaast heb ik hem nog een paar keer geluk gewenst op de facebookpagina die voor hem was opgericht.
Op naar een volgende koers op Julien aan te moedigen en hem -liever nog- opnieuw te adopteren in een volgende Tour.
Bij eventueel gebrek aan Fouchard zijn er gelukkig nog een aantal andere mooie namen te vinden, zoals een Perrig Quemeneur of Kenny Elissonde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten