zondag 29 juli 2012

Jaloezie na een briljante afsluiter.

Altijd een vreemd iets: door omstandigheden een wielerwedstrijd missen en dan de uitslag via andere bronnen vernemen.
Wanneer je dan een uitslag ziet als die van de Olympische wedstrijd  beleef je een mix van verbazing, vreugde en verwondering.

De ronde matten over en rond Box Hill  leverde dus voor het thuispubliek niet de gewenste overwinnaar op.
Zoals bij de Nederlandse estafettedames was het goud al zo goed als zeker binnen.
Echter is er een oude Kazakse wielerbeer wiens huid nog steeds niet verkocht kan worden voordat de trekker is overgehaald.

Sterker nog: Vino schoot eerder  en raker.
De held was eigenlijk al een paar keer afgeschreven,  uit een ravijn gevist  en kon hooguit meedoen als een leuke veldvuller.
Niets van dat: het is en blijft natuurlijk wel Vinokourov!
Ondanks dat velen dat toch weer vergeten en na een aantal kansloze maar moedige pogingen in de Tour hem een rustig afscheid, met wellicht nog een paar moedige vergeefse pogingen in de vroege finale hadden toegedicht.

De Engelsen waren teleurgesteld dat ze niet hun gewenste winnaar kregen  dus besloten ze een tweevoudig Luik-Bastenaken-Luik, meervoudige etappewinnaar in de Tour en eenmaal derde in het Algemene klassement,  Vueltawinnaar  en nog een boel andere wedstrijden waaronder een eerdere zilveren medaille op de spelen van 2000  te bestempelen als een "nobody".

Het zou Vino sieren om nu per direct te stoppen met wielrennen.
Echter,  dat heeft hij volgens mij al een keer of drie gedaan, om dan telkens terug te keren en weer een briljante zege tevoorschijn te toveren.

 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten