Na twee alpenreuzen volgt een ogenschijnlijk makkelijke slotklim naar La Toussuirre.
Zo'n klim waar de onwetenden over denken dat het wel saai zal worden en het veel te makkelijk is om veel actie te zien onder de favorieten voor la maillot jaune.
Deze zijn vergeten hoe er meer van dit soort zware bergetappes met een vrij makkelijk slot uitmondden in een finale vol actie.
Neem de eerste en tot dusver enige keer dat La Toussuirre in de Tour werd opgenomen.
De dag daarvoor verwachtte iedereen spanning op de Alpe d'huez, maar daar gebeurde dus vrijwel niets, behalve dan dat Landis zijn geel terugpakte.
De volgende dag een vergelijkbaar parcours met dit jaar, maar dan de Galibier in plaats van de Madeleine.
Langzaam sloopte deze alpenkraker de al tere heupen van Floyd en toen er op La Toussuirre nog wat geprikt werd door de favorieten, was dat exact in de roos van Landis en parkeerde hij volledig.
Minuten verloor de Amerikaan en de gele trui weer aan die verdomde Spanjaard die hij het in een verzengend hete bullshit-etappe cadeau had gegeven.
Gedesillusioneerd kwam hij aan om die avond zijn teleurstelling "weg te drinken" met een flinke slok "whiskey".
De volgende dag werd wielergeschiedenis.
Ook Ullrich kan meepraten over een etappe met de Galibier, eindigend op het weinig tot de verbeelding sprekende hindernisje "Les Deux Alpes".
Het vergeten van een uiterst essentieel jasje in de lange, natte en koude afdaling van die reus omdat Pantani was ontsnapt, maar wel zo slim was om te stoppen om er eentje aan te trekken, kwam Der Jan erg duur te staan op dat ogenschijnlijk makkelijke klimmetje.
Ook kunnen we aan Cadel Evans vragen hoe het voelt wanneer er, rijdend in een Roze tricotje, nog een onbekend colletje genomen moet worden, maar de benen de relatief makkelijke weg niet meer kunnen verteren.
Erik Breukink zal tot slot nog wel eens boze (het hadden roze moeten zijn) dromen hebben over een doodeenvoudig, godvergeten, viaductachtig, saai hobbeltje dat ergens op een regenachtige dag in de Dolomieten tussen de afdaling van de laatste zware klim en de finish gepropt was.
Maar eerst krijgen we nog een rit die eindigt na een afdaling en dat is ook niet zelden voer voor spannende ontwikkelingen.
Zeker wanneer een man als Nibali meekoerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten