Na jarenlang knokken en het winnen van vele wedstrijden leek "het" telkens niet te lukken voor Marianne Vos.
Er was een soort (mentale) barriere om die grote Vis (het WK) vaker dan eenmaal te winnen en de andere grote Vis, de OS, glipte de eerste keer uit haar handen.
Desondanks waren de verwachtingen hoog en moest ze het nu toch echt gaan afmaken.
Geen excuses, geen problemen en vooral geen angst om te falen krijgen.
Hoewel ze daar doorgaans prima mee overweg kan en als een veelvraat veel vissen tot zich neemt was er op de grote eendaagse afspraken toch vaak iets dat niet helemaal goed ging.
In de wegwedstrijd brak voor Marianne het zonnetje door terwijl voor de anderen de regen viel.
Vos voelde zich als een vis in het water op weg naar Londen.
Een goudvis, of goudvos, hoe je haar zou kunnen noemen.
Wellicht kan er nog wel een gouden medaille bij op de tijdrit en anders is de gouden race wellicht de doorbraak in de zin van het winnen van het komende WK in Valkenburg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten