Zondag 8 juli 2012: in een lastige Jura-etappe is na tal van actie een Zweed vooruit.
Achter de Zweed demarreert een jonge renner uit een grote groep figuranten en nadert rap de Zweed die onlangs nog een tijdrit won van Cancellara.
Maar de steile beklimming is geen tijdrit, dat merkt Kessiakoff maar al te goed en ook dat achtervolgen in een afdaling een heel ander spelletje is eveneens.
De Fransman met de mooie, op klank rijmende, naam Thibaut Pinot is ontketend en krijgt vanuit de ploegleiderswagen een verbale zet in zijn rug van een man die weet wat winnen is en zeker op Franse grond.
Marc Madiot, die in 1984 een Touretappe won en ook tweemaal Parijs - Roubaix op zijn naam schreef schreeuwt zijn longen uit zijn lijf voor zijn jonge pupil.
Het schreeuwen als was hij een bondscoach werpt zijn vruchten af: het verschil met de achtervolgende favorietengroep smolt als neige noir (dus geen pinot noir) voor de zon en het schreeuwen gaf de boost die Thibaut de voorsprong stabiel rond de halve minuut deed blijven.
Niet kijkend naar de aankomstplaats waar je omheen en doorheen moet, nee in plaats van die paar kilometer eerder ligt de finishlijn buiten de bebouwde kom, merde!
Ondertussen hangt Madiot ongeveer tot aan zijn lenden uit de wagen zo te schreeuwen dat de luchtverplaatsing de tegenwind enigzins neutraliseert.
Spannend blijft het, tot de rode vod.
Hier is het dat het in beeld pronkende tijdsverschil duidelijk maakt dat de pinot noir vanavond geopend kan worden.
De ontlading volgt, ook in de ploegleidersauto.
Madiot valt terug in de wagen en al juichend in de armen van een ander ploeglid.
Het is dat Pinot een dikke minuut tekort komt om de jongerentrui van Taaramae af te pakken, anders had ook de Pinot Blanc kunnen vloeien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten