Lance is het moe.
Al sinds hij voor het eerst een gele trui om zijn schouders kreeg zitten de dopingjagers hem op de huid als lastige vliegen voor een cowboy die op de ranch even een tukkie wil doen.
Stuk voor stuk werden zijn concurrenten betrapt, terwijl Lance door de mazen bleef kruipen, zoals hij in zijn Tours ook telkens uit zware valpartijen of andere cruciale tegenslag wist te blijven en zijn concurrenten dat niet altijd even goed wisten te doen.
Hoewel zijn allerlaatste zege uit 2005 stamt zijn er nog organisaties die hetgene wat de wielerfan eigenlijk wel weet en voor lief houdt (ook nooit gepakt worden is een prestatie!) graag zwart op wit willen zien.
Lance heeft de zaken om zijn persoon en alle aantijgingen die komende juli hun 13-jarig jubileum vieren wel gehad.
Het USADA is nog bezig met een zaak tegen The Boss en Lance heeft zoiets van "I don't give a damn fuck anymore", laat ze maar hun gang gaan als ze zo graag hun gram willen halen.
Dan misschien maar een Tourzege minder op mijn palmares, maar hij gaat niet meer lopen vechten.
Een Tourzege die in een dergelijk geval gaat naar een man als Basso, Klöden, Beloki, Ullrich of Zülle.
Daar zal hij vast wakker om liggen, met de wetenschap hoe schoon deze mannen zijn gebleken.
Voor hem blijft zo'n zege wel tellen, hoe hard anderen dat ook uit willen gummen en daarnaast is hij nog altijd de topwinnaar wanneer het USADA alsnog eentje uit de lijst schrapt.
Nog malen beter dan de concurrenten die ongetwijfeld met gelijke wapens streden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten