Na een dag koers is het lichaam toe aan een flinke maaltijd.
De heren renners eten doorgaans veel pastas en andere goed vullende en energierijke etenwaren.
Voor de gewone liefhebber, die wel eens fietst en verder de koers in de luie stoel volgt is er een alternatief giromenu.
Drie weken lang genieten van de streekgerechten uit de plaatsen die worden aangedaan in de Giro.
Etappe 1: Herning - Herning
Om bij te komen van een korte tijdrit door en rond de stad is een Deens palingbroodje wel een aanrader.
Naast de paling wordt het broodje belegd met uien, peper en zout.
Het broodje wordt besprenkeld met witte saus en bij voorkeur geserveerd met een portie aardappelen.
Etappe 2: Herning - Herning
Na de eerste vlakke etappe in lijn een oud gerecht uit Jutland om na te genieten van de massasprint en misschien ook het gebeuk tegen de wind met eventuele waaiers.
Pramdragergryde is een gerecht met grote stukken vlees, grof gesneden groenten en wordt geserveerd met aardappelen en spek.
In combinatie met het vlakke land en de mogelijke waaiervorming zou je meteen denken dat we in de tweede etappe van de Giro in 2010 zaten.
Etappe 3: Horsens - Horsens
De laatste dag Denemarken kent hetzelfde recept: vlak, kansen op waaiers en vooral ook op een massasprint.
Er wordt gezegd dat er op Jutland meer varkens leven dan mensen, maar de kans is klein dat er eentje zal ontsnappen, voor de wielen van het peloton terechtkomt en in een varkensrolletje raakt.
Wel komt het dier terug in de schnitzel uit het recept voor varkensrolletjes.
Etappe 4: Verona - Verona
Na de rustdag waarin het peloton naar de laars wordt gevlogen is het tijd voor een zwaarder onderdeel in de wielersport: de ploegentijdrit.
Na zo'n intensieve middag kan er wel weer vis vanaf, aangezien we in de kustprovincie Veneto zitten.
De vis (ansjovis in dit geval) gaat samen met een dikke spaghettivariant: Bigoli.
Etappe 5: Modena - Fano
Op krachten gekomen door de stevige pasta is er een vlakke rit om weer langzaam in het koersen door Il bel paese te komen.
Fano is een kustplaats aan de Adriatische zijde van Italië, in de regio Marche.
We kiezen vandaag voor een lekker nagerecht, om aan de zonnige kust te nuttigen: lattaciolo.
De naam verraadt het al een beetje: er zit melk in en het is een taartje, uiteraard al forno.
Citroen, met basterd -en poedersuiker, plus een vleug kaneel maken het een lekkere zoetzure verwennerij.
Etappe 6: Urbinio - Porto Sant'elpidio
Vandaag is het weer behoorlijk op en af: de kust van de Marche wordt verlaten en de mooie, heuvelachtige binnenlanden worden aangedaan.
Hier zullen de renners ongetwijfeld ook langs de olijfgaarden rijden, wat de aanleiding is voor een voorgerecht met deze vruchten: Olive Ascolane.
De olijven worden gevuld met een mengsel van kipfilet, ui, ontbijtspek, knoflook of andere ingredienten naar wens.
Om de olijven komt een (niet roze, maar je kunt nog wat proberen met kleurstoffen) jasje van deeg en vervolgens gaat het in de frituur.
Etappe 7: Recanati - Rocca Di Cambio
Na een bergachtige etappe, waarin de finish ook boven ligt is een stevige maaltijd wel aan te raden.
De Marche is weer verlaten en we zitten midden in de laars, nabij L'aquila.
Mocht je vierkant draaien in de Abruzzen dan is er deze toepasselijke pasta voor je vandaag.
Etappe 8: Sulmona - Lago Laceno
Opnieuw een bergje vlak voor de finish, in het zuidelijke Campania.
Campania heeft als bijnaam " campania felix": het gelukkige land.
Waarschijnlijk is het varken uit het bijhorende gerecht ook na een gelukkig leventje klaar om geconsumeerd te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten