De rode trui draagt hij niet en zijn stalen ros steigert doorgaans ook niet, hoewel figuurlijk het wel eens in de buurt komt.
Toch heeft de renner Roberto Ferrari wel wat gemeen met de bolides van wijlen Enzo en de zijnen.
Een beetje onbesuisdheid in het heetst van de strijd, waar Cavendish met name hardhandig kennis mee maakte dat overkomt een van testosteron en adrenaline bruisende Ferraripiloot ook wel eens.
Gelukkig weten ze ook regelmatig de Italiaanse Testa Rossa een beetje te bekoelen en scherp te blijven in de race.
Zo is het mogelijk om toch strak door de bocht te gaan en de paardenkrachten goed tot zijn recht te laten komen in de rechte lijn.
Ook Roberto, die na zijn ongelukkige manoeuvre in Horsens uiteraard een boel kritiek kreeg.
Zelf niet gevallen, maar wel een geblesseerd imago.
Van deze fout had hij geleerd, even wat ritten geoefend om er goed bij te zitten en geen crashes te veroorzaken.
Elke sprint is een nieuwe kans en in Montecatini Terme zou er een Italiaanse aankomst zijn met de gebruikelijke bochten in de laatste kilometer.
Twee etappes eerder ging het al mis in een bocht omdat renners dachten dat ze "sempre dritto" moesten en wat paniek veroorzaakten.
Nu kon men al een keertje kijken naar de slotkilometers daar er een plaatselijke omloop was gelegd.
Blijkbaar deed Roberto dit als één van de besten, want een rondje verder zit hij op de juiste plaats.
Modolo valt dit keer, Cavendish wordt ook gehinderd en de gevallen Modolo blokkeert het uitkomen van de bocht deels voor de mannen die dachten op snelheid uit te komen op de rechte lijn.
Ferrari heeft vervolgens het rijk vrijwel alleen om zijn steigerende ros als eerste de meet te laten passeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten