Met het verwisselen van outfits, fietsen, vrouwen en ook zijn bolides om buiten de koers gezien te worden.
Leggen.. aspetta.. MARIO! kwam al winnen in de Giro in 1989 en vanaf dat jaar deed hij in een tijdspanne van 14 jaar dat kunstje 41 malen dunnetjes over, eentje beter dan legende Alfredo Binda.
Alleen in 1993 en 1994 startte hij niet, maar als hij deelnam won hij ook een aantal ritten, met het ogenschijnlijke gemak van de playboy puro sangue.
In tegenstelling tot zijn Tours reed hij er ook een aantal uit, want Milaan halen voor een man als Mario is gewoon een must.
Jean-Marie Leblanc was ook niet zo gecharmeerd van Il Re Leone, aangezien hij in de Tour de eerste week onveilig maakte met zijn trein, etappes en geld binnensleepte, om dan bij het aanzien van de eerste bergen de bicicletta aan de kant te gooien voor le donne e la spiaggia.
Naast bergen (de rotsachtige welteverstaan) die hij liever meed waren er natuurlijk ook de onvermijdelijke prologen, ook niet iets dat Mario lag.
Echter sprak hem natuurlijk wel het individuele deel aan: iedereen komt een voor een aan bod, dus Mario en vrienden uit de modewereld konden hun creatieve ei wel kwijt in het esthetische deel van de korte tijdrit.
Aparte dessins, tijgerprints inclusief klauwen, een ritje tutti in rosa of een fietsende versie op Robbie Williams' Rock DJ passeerden zo de revu.
Niet alleen om zelf op te vallen, maar ook om gewoon het wielrennen een spektaculairder imago te geven.
Weg met de stoffigheid en de saaie pakjes: wat meer rock 'n roll kan geen kwaad.
Sex heb je er met Mario ook gratis bij en de drugs was al nadrukkelijk aanwezig.
Naast de proloogparades kwam Cipo ook ooit in een Tour opdraven in een compleet Romeins kostuum.
Het was namelijk zoiets als de 2100e geboortedag van Julius Caesar en ook dat moest maar gevierd worden.
Zijn laatste ploeg, waar hij in 2008 zijn korte come-back beleefde, was op zich wel een passend slot aan de fietsende loopbaan: Rock Racing.
Deze ploeg is van een even extravagante multimiljardair genaamd Michael Ball.
Een ploeg waarin Cipollini nog wel wat jaren had kunnen verslijten, druk communicerend over het koersverloop, de rondemissen of de suffe pakjes van collegae aan de volgSUV en proberen nog wat sprints te winnen in het oogverblindend fluoriscerend groen met zwart, inclusief doodshoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten