De Girokaravaan is weer vanuit Denemarken aangekomen in het laarsvormige oude nest aan de Middellandse zee.
Een flinke reis zou je inderdaad zeggen, maar als het aan de capo di tutte rose Michele Acquarone ligt kan het nog wel wat verder: de USA.
Dat is nog wat anders dan klimmetjes over onverharde wegen en ritten over strade bianche.
Het Intercontinentale plan lag al een tijdje op de tong van diens voorganger Zomegnan en is buiten het willen en roepen dat het gaat gebeuren nog niet concreet.
De crisis helpt uiteraard ook geen handje en de vraag is natuurlijk of het sowieso wel meer toprenners zal trekken.
Voor een deelnemersveld met veel toppers ligt de Giro nou eenmaal te kort op de Tour en is iedereen bang om net als een Contador vorig jaar nog te vermoeid te zijn in juli.
Bovendien is voor veel niet-Italianen iets als de achtste plek in de Tour belangrijker dan een leuke Giro rijden.
Mocht de Giro ooit de plas oversteken en het roze kamp in de VS opslaan dan zal iedereen een week te voren aanwezig moeten zijn om niet op de eerste dag nog met een jetlag in de benen te koersen.
Ook na de terugvlucht zal er vanwege de jetlag een paar dagen rustigjes aan gedaan worden met wat kortere en relatief vlakke etappes.
Of dat ook echt de Giro meer elan gaat geven is niet waarschijnlijk.
Ook wordt Ronde van Californie doorgaans gehouden rond deze tijd van het jaar en de renners die toch al in de USA gingen koersen trekken daar heen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten